Мурғпарварии калон тамоюли паррандапарварӣ мебошад. Шумораи бештари хоҷагиҳо ба гузаштан аз хоҷагии анъанавӣ шурӯъ кардандпаррандапарварии хозиразамон. Пас, дар раванди парвариши мурғпарварии калон чӣ мушкилоте вуҷуд дорад?
1. Кӯр-кӯрона ворид кардани зотҳо.
Бисёр мурғпарварон чунин ақида доранд, ки зот ҳар қадар навтар бошад, ҳамон қадар беҳтар аст, бе назардошти ҷорӣ кардани зотҳо ба шароити табиии маҳаллӣ ва шароити ғизо ва талаботи бозор. Баъзе мурғпарварон низ ҳастанд, ки танҳо мехоҳанд нархи арзонтар дошта бошанд, сифати чӯҷаҳоро нодида мегиранд.
2. Пеш аз мӯҳлат гузоштан.
Бидуни ба назар гирифтани коидахои истехсолу инкишоф ва эхтиёчоти гизоии мургхои мургбонхо меъёри хурокиро кур-курона баланд мебардоранд, ки дар натича мургхои тухмдор барвакт гузошта мешаванд, ки дар натича бадан хурд, бармахал пусида ва кутох давомнокии хосилнокии баланди тухмро ба вучуд оварда, ба вазни тухм ва суръати истехсоли тухм таъсир мерасонад.
3. Суиистеъмол кардани иловахои хуроки.
Бисёре аз мурғпарварон иловаҳои хўроки чорворо ҳамчун дору барои беҳтар кардани иқтидори истеҳсолӣ мешуморанд ва новобаста аз миқдори маводи ғизоии гуногун аз онҳо сӯиистифода мекунанд. Ин на танхо харочоти парвариши мургхоро зиёд мекунад, балки таносуби байни моддахои гуногуни гизоро низ вайрон мекунад.
4. Аз ҳад зиёд боғайратона илова кардани хӯрок.
Кӯр-кӯрона баъзе моддаҳои ғизоиро аз ҳад зиёд ба ғизо илова кунед, ки дар натиҷа ба номутаносибии моддаҳои ғизоии гуногун дар ғизо таъсир мерасонад ва ба ин васила ба афзоиш ва инкишофи мурғҳо таъсир мерасонад.
5. Ногаҳон ғизоро иваз кунед.
Хӯроки мувофиқи одатҳои маъмулии чӯҷаҳоро тағир надиҳед, ба чӯҷаҳо давраи гузариши мувофиқро надиҳед, тағироти ногаҳонии ғизо, боиси реаксияҳои стрессии чӯҷаҳо гардад.
6. Кӯр-кӯрона истифода бурдани маводи мухаддир.
Бисёре аз мурғпарварон боре ба бемории мурғ дучор шуда буданд, бидуни ташхиси байторӣ кӯр-кӯрона доруворӣ мекунанд ва ҳамин тавр ин беморӣ ба таъхир меафтад.
7. Истифодаи дарозмуддати маводи мухаддир.
Барои пешгирии бемории мурғ ва таъом додани маводи мухаддир гуногун барои муддати дароз, на танҳо боиси зарар ба гурда чӯҷаҳои ва партовҳои маводи мухаддир, балки низ кунад гуногун бактерияњо ба истеҳсоли муқовимат, ба таври ҷиддӣ таъсир самаранокии табобати бемории дертар.
8. Чӯҷаҳо омехта карда мешаванд.
Дар истеҳсоли мурғ оё диққати ба чӯҷаҳои бемор дар ҳар вақт ба хориҷ бунбасти пардохт накардааст, вале чӯҷаҳои бемор ва чӯҷаҳои солим ҳанӯз дар як оғир, ҳамон маводи ғизоӣ омехта, ки боиси сирояти эпидемия.
9. Ба санитария ва дезинфекция эътибор надихед.
Деҳқонони мурғ умуман қодиранд аз эпидемияҳои мурғҳо пешгирӣ кунанд, аммо ба онҳо камтар аҳамият медиҳандмурғхонагигиенй, барои касалихои гуногуни сирояткунанда хавфи пинхонй мегузорад.
10. Беэътиноӣ кардан ба нест кардани мурғҳои кампаст ва бемор.
Аз давраи наслгирй то давраи тухмгузорй танхо ба дарачаи зинда мондани мургхо бахо дода, мургхои суст ва маъюб дар сари вакт бартараф карда намешаванд, ки ин на танхо хурокиро бехуда сарф мекунад, балки самараи парвариши мургро хам паст мекунад.
Вақти фиристодан: апрел-12-2023
